Ne yazık ki olimpiyatlarda beklediğimizi elde edemedik. Medya, kendisi hariç herkesi suçlu ilan etti. Bence başarısızlığımız “114 atletle gidip, 5 madalya ile dönmüş olmak değil. Sadece, 5 madalya ile dönmüş olmak.” 114 atlet yollayabilmek bir başarıdır. Umarım ileride bu rakamı ikiye katlarız. Bana sorarsanız ilk olarak her daldan mümkün olduğu kadar atleti olimpiyatlara göndererek spor ilgisini halka yaymalıyız ki daha çok madalya kazanalım. Türkiye’nin önünde üç engel bulunuyor: Aile eğitimi, tesis eksikliği ve spor kültürünün zayıflığı. Ben bu engellerin İzmir’imiz için çok büyük bir fırsat yarattığını düşünüyorum ve eğer kartlarımızı doğru oynarsak 4 sene içinde Türkiye’nin olimpik atlet deposu olabileceğimize inanıyorum.
Kötü sandığımız bir olay, bazen olumlu olabiliyor. Futbol takımlarımızın başarısızlığı İzmirlilerin dikkatlerini başka sporlara çevirmelerine sebep oldu. Universiade’ın dolu tribünlere oynanması, sporcuları bile şaşırtmıştı. İzmir’de organize edilen birçok spor müsabakası dolu tribünlere oynanıyor. Arkas ve Karşıyaka’nın salon maçları büyük ilgi topluyor. Hangi sebepten kaynaklanıyor olursa olsun, İzmir’de futbol dışı sporlara olan ilgi, Türkiye ortalamasının çok üzerinde. Bu birinci avantajımız…
İkinci sırada tesislerimiz var. Universiade sayesinde spor tesisi zengin olduk. İstanbul’da bizden daha çok tesis olabilir, ama tesis yapmak yeterli değil. Tesisin, halkın erişebileceği yerlerde olması çok önemli. Bu anlamda İstanbul, değerli ama asla ulaşılamayacak bir madene benziyor. Trafik sorunu yüzünden spor tesislerine sadece civar halk ulaşabiliyor. Bu durum İstanbul’un en büyük avantajı olan nüfusunu etkisiz kılıyor. Bizde ise durum farklı: Atatürk Stadı ve Halkapınar Spor Salonu iki metronun kesişim noktasında. Kapalı Spor Salonu ve Yüzme Tesisleri, Alsancak’ın göbeğinde. Örnekköy kortları ve Yelken Kulübü Karşıyaka’nın dibinde. Muhtemelen, erişilebilir spor tesisi/nüfus oranında açık ara Türkiye lideriyiz.
Son avantajımız ise kültürümüz. İzmir, birçok konuda olduğu gibi sporda da ilklerin şehri olmuş. İlk atletizm mücadelesi, yelken müsabakası, futbol maçı ve at yarışı hep İzmir’de olmuş. Türkiye’nin ilk Akdeniz ve Üniversite Olimpiyatları İzmir’de yapılmış. Belediyenin spor kampları, yaz aylarında çocuklara birçok olimpik spor dalında eğitim verir. Çoğu İzmirli aile, çocuklarını birden çok spora yazdırır. İzmir, spor kültürü konusunda da son derece ileri. Şimdi noktaları birleştirelim…
İzmir’imizin marka sloganı: “Öncülerin Şehri.” Gerçekten de İzmirli birçok konuda Türkiye’ye öncülük yapıyor. Buna olimpik sporları da eklemeyebiliriz. Yepyeni, olimpik tesislerimiz, futbol dışındaki sporlara ilgi gösteren halkımız, olimpik sporları yapan sayısız çocuğumuz ve onları teşvik eden ebeveynlerimiz var. Bu unsurlar başarının altyapısını oluşturuyor. İhtiyacımız olan büyük düşünmek, doğru bir strateji ve teşvik sistemi geliştirmek. İlk olarak, Vali, Belediye Başkanı, Eğitim Müdürü, Gençlik ve Spor Müdürü ve İZKA’nın üyeleri olan bir kurul oluşturabilir. Bu kurul, şehirde bulunan tüm spor tesislerini tespit edebilir. Daha sonra, elimizdeki tesislere göre olimpik atlet çıkarmak istediğimiz öncelikli 5 spor dalını belirleyebiliriz. Önümüzdeki 4 yıl için net hedefler koyarız: Kaç atlet çıkartacağız? Hangi uluslararası yarışmalara katılacağız? İzmir’de hangi organizasyonları düzenleyeceğiz? Hedeflerimizi belirledikten sonra çocukları, aileleri, okulları ve özel firmaları heveslendirebiliriz. Hedef kitlenin her birine, belirli koşulları sağlarlarsa kademeli olarak artan teşvikler sunabiliriz. Çocuklar sporcu olmayı istemeli. Çocuklarını sporcu olarak yetiştiren aileler teşvik almalı. Okullar, çıkardıkları sporcu başına ödüllendirilmeli. Özel firmalar ise destekledikleri sporcular sayesinde hem reklam yapabilmeli, hem de vergi avantajları edinebilmeli. Tüm paydaşların kazandığı bir yapı oluşturursak olimpik atlet üreten bir fabrikaya dönüşür, Türkiye’ye yine öncülük etmiş oluruz.